-
1 wychodzić
глаг.• испускать• перейти* * *1) (z założenia) исходить (из чего-л.)2) pot. wychodzić (znosić) износить3) wychodzić выходить4) wychodzić (udawać się) получаться, удаваться, разг. выходить5) pot. wychodzić (wystarać się) разг. выходить (выхлопотать)wypielęgnować выходить (больного)wyhodować, wypielęgnować выходить (вырастить)obejść разг. выходить (исходить)wypływać выходить (в море)wchodzić (do następnego etapu zawodów) выходить (в следующую стадию соревнований)być nadawanym (przez radio) выходить (в эфир)przekraczać (granice) выходить (за пределы)wylatywać (z głowy) выходить (из головы)psuć się, przestawać działać выходить (из строя)wysiadać выходить (из транспортного средства)kończyć się выходить (исчерпываться)przechodzić (na emeryturę) выходить (на пенсию)iść (do pracy) выходить (на работу)kontaktować się выходить (на связь)wchodzić (na ekrany) выходить (на экраны)mijać, upływać выходить (о времени)okazywać się выходить (оказываться)wynikać выходить (случаться вследствие)* * *wychodz|ić%1, \wychodzićę несов. 1. выходить;2. вылезать, выпадать; 3. карт. ходить; ср. wyjść Cl 2. wypadać, wyłazić* * *I wychodzę несов.1) выходи́ть2) вылеза́ть, выпада́тьSyn:II wychodzę, wychodzony сов. разг.вы́хлопотать, вы́бегать, вы́ходить -
2 wybywać
глаг.• выбывать• уменьшать• уменьшаться* * *(wyjeżdżać) выбывать (уезхать)przestawać działać выбывать (из строя)odchodzić, rezygnować, występować, być skreślanym выбывать (отказываться, покидать)
См. также в других словарях:
wyłączać się – wyłączyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wykluczać nawzajem swoje istnienie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dwa zdania sprzeczne nawzajem się wyłączają. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} przestawać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stawać — ndk IX, staję, stajesz, stawaćwaj, stawaćwał stanąć dk Vb, stawaćnę, stawaćniesz, stań, stawaćnął, stawaćnęła, stawaćnęli 1. «unosić tułów opierając wyprostowane nogi na ziemi; wstawać, dźwigać się na nogi» Stanąć na baczność. Stawać na palcach.… … Słownik języka polskiego
psuć — ndk Xa, psuję, psujesz, psuj, psuł, psuty 1. «czynić coś nieprzydatnym, nie nadającym się do użytku; uszkadzać, niszczyć coś» Dziecko psuło zabawki. Psuć maszynę niewłaściwym użytkowaniem. ◊ Psuć sobie lub komuś krew «irytować się, denerwować… … Słownik języka polskiego
stawać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, staję, staje, stawaćwaj {{/stl 8}}– stanąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, stawaćnę, stawaćnie, stań, stawaćnął, stawaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przyjmować pozycję, przy… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wygasać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIIa, wygasaća, wygasaćają {{/stl 8}}– wygasnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVb, wygasaćgaśnie, wygasaćgasł || rzad. wygasaćnął, wygasaćgasła {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… … Słownik języka polskiego
żyć — ndk Xa, żyję, żyjesz, żyj, żył 1. «istnieć w sposób właściwy organizmom żywym, być żywym, egzystować» Żyć długo, krótko. Żyć wiele lat. Żyć w jakiejś epoce. Hej, użyjmy żywota! Wszak żyjem tylko raz. (Mickiewicz) ∆ Niech żyje (żyją) «okrzyk… … Słownik języka polskiego
